(http://www.dekreun.be/UserFiles//Image/artiesten/2009%20najaar/daedelus_200.jpg)
Daedelus is multi-instrumentalist Alfred Darlington gone electronica. Na een opleiding in klassiek en jazz hoorde hij voor het eerst rave muziek in Londen. En was meteen verkocht, dit was de muziek die hij wou maken. Terug in L.A. bleken zijn producer skills hem alles te brengen, behalve die rave sound. Fijn voor de luisteraar bleek snel. Daedelus begon aan een heel divers parcours dat hem op labels als Warp, Def Jux, Plug Research, Big Dada of zelf Soul Jazz bracht. Nu is hij onder de hoede van Ninja Tune dat vorig jaar zijn ´Love To Make Music To´ (zijn 10de album alweer) uitbracht. Nog steeds vintage Daedelus, maar een stuk toegankelijker. Een frisse eigenwijze kijk op meer uptempo electropop en soulvolle hiphop beats met genoeg weerhaken om het boeiend te houden. Live niet zomaar een laptop standbeeld, maar dankzij zijn dandy outfits en live te manipuleren electronica (de Monome box) ook op het podium lekker verrassend.
(http://www.dekreun.be/UserFiles//Image/artiesten/2009%20najaar/Tim_Exile_200.jpg)
Tim Exile (ofte Timothy Shaw) zijn wortels zitten goed vast in drum´n´bass. Al in de jaren ´90 maakt hij naam op labels als Moving Shadow. De dansvloer bleek echter iets te beperkend voor de man zijn creatieve ideeën, dus evolueerde hij meer richting gestoorde, experimentele breakbeats en andere IDM. Planet Mu ving de man dan ook graag op, maar eerder dit jaar kon hij aan de slag bij de grote jongens van het Warp label. De dit jaar verschenen Listening Tree is dan ook net dat ietsje meer toegankelijk, al blijven de beats en tweets alle richtingen uitstuiteren. Opvallend is dat Tim Exile ook zijn stem inzet tussen alle electronica in, wat hem ergens tussen Aphex Twin en Devo doet belanden. Vooral live heeft hij meer met de podiumpresence van deze laatste te maken en zorgen zijn on the spot stemsamples voor ongehoorde geluidsexperimenten.
(http://www.dekreun.be/UserFiles//Image/artiesten/2009%20najaar/kelpe200.jpg)
Nog toegankelijker is deze Kelpe. De man erachter, de Brit Kel Mckeown gaat op een songgevoelige manier in de weer met invloeden uit de klassieke Warp acid beats, gemengd met wat minimalisme en post-rock invloeden richting Do Make Say Think of Ui. Bovendien kan de man nog zingen ook. Het resultaat komt ergens in de buurt van een Four Tet of Boards Of Canada op dreef. Lekker organisch aandoende electronica songs die warm aanvoelen. Live met drummer Chris Walmsley (ex Psapp, …) voor die extra human touch.
do 22 okt 2009, 20:00 | De Kreun | 7 Kreuncard - 10 vvk - 12 kassa
http://www.dekreun.be/concert.php?cnr=968 (http://www.dekreun.be/concert.php?cnr=968)
Kelpe & Daedelus nog nooit van gehoord klinken beiden wel interessant en al zeker Daedelus (Mononome :drool: )